Merhaba güvercinim,neden öyle mahmur bakıyorsun,Yoksa senide bu dünyada bir yaralayan mı var,Ürkek değilsin,Lakin bezgin bir halin var.
Ben sana iyice yaklaştığım zaman bile benden korkup kaçmadın.Yoksa kaybedecek birşeyin olmadığı için mi, yoksa kanadın mı kırık neden? Neden oysa ben senin ürküp benden kaçmanı beklemiştim. Hoş bu duruşun bana bu güzel görüntüyü sundu ama neden güvercinim? Söyle bir derdin mi var?Yanına yaklaştığımda al götür, ne yapacaksan yap? Umursamıyorum artık ne sizi, ne de bu hayatın kendisini der gibi baktım yüzüme.O bakışın bana çok şeyler anlatıyordu ama anlayana.Oysa ben sadece seni kendi fotoğraf karemin içine alabilmek derdindeydim .Heyecanım senin bana atmış olduğun bakışın manasını anlamama engel oldu.Keşke dilin olsaydı da konuşsaydın.Kimbilir neler vardı anlatacağın, o küçücük yüreğin de neler gizliydi kimbilir...
2 yorum:
nerhaba Mehtap, gerçekten güvercinin kaçmaması tuhaf. belkide gerçekten dediğin gibi ''Umursamıyorum artık ne sizi, ne de bu hayatın kendisini'' diyordu. Keşke dili olsada anlatsa değilmi.
Bu dünyada o kuşta benim gibi yaralı sanırım. Sevgiyle kal.
Evet canım,bende fotoğrafı çektikten sonra bu duygulara kapıldım.Aaa! bu neden kaçmadı şimdi benden böyle diye.
Yorum Gönder