28 Mayıs 2008 Çarşamba

SIRRIMI SÖYLÜYORUM...

Eskiden olsa nasıl şakır şakır yazardım.Ben yazmayı seven bir insanım.Ama bir türlü malzeme bulamıyorum.Değişik konularda yazmak istiyorum.Bunu düşünmeye ise vaktim yok sanırım.Aslında bahane galiba.İnsan çalışırken de düşünebilir öyle değil mi?Bugün hayatımızın bir sırdan ibaret olduğunu öğrendim.Çok enterasan.Bu sırrı çözdüğümüz takdirde hayatta istediğimiz her dileğe sahip oluyormuşuz.Ama bunun da kuralı bu isteğimize odaklanmak ve asla olumsuz düşünceleri zihnimize sokmamak.Oysa birçok insan olumsuz düşüncelerin üzerinde daha çok dururmuş.Bu nedenle de hayatları hep olumsuzluklarla,umutsuz ve mutsuzluklarla geçermiş.Ben buna inanıyorum.Çünkü hayatım boyunca benimde gönlümden geçen şeyler gerçekleşti. Ben 6 Mayıs 'da yani Hıdırellez ayında doğduğum için ve can-i gönülden istediğim için şansın her zaman yüzüme güldüğünü düşünmüştüm...Oysa ben gerçekten gönlümden geçen, olmasını istediğim şeyleri istemeye devam ettim ve tabii Allahıma dua ederek istemeye ve sabırlı olmaya da devam etmeye borçluyum.Bununla ilgili yaşadığım olumlu olayları anlatıp yazımı uzatmak istemiyorum aslında ama bir örnek vermeden geçmek olmayacak galiba...Benim bundan önceki çalışma yerim bankaydı.Bankadan öncede başka bir yerde çalışıyordum.Bankaya geçme tutkusu beni sarmıştı.Birgün bankadan eşimle maaşımı çekerken İçeri baktım ve keşke buraya gelsem, kapının karşısındaki ekranı göstererek şu ekranda çalışıyor olsam demiştim eşime.Bunun gerçekleşmesi tam üç ay sürdü.Ve ben o bankaya geçtim ve o kapının karşısındaki ekranda tam dört yıl çalıştım.Şimdi ise ne istediğimi bilemiyorum.Kararsızlık içindeyim ve bu nedenle odaklanabileceğim durum yaratamıyorum ama olsun, nasıl olsa büyük sırrı öğrendim.Bu sayede bu rehaventten de kurtulacağım inşaallah.Darısı sizin başınıza...

5 yorum:

anne ve cocuk dedi ki...

hayatın sırrı beynimizde saklı o gün mutlu uyanalıyım hissini kendin yaratıyorsun.Banka gibi gergin bir ortamda bunu nasıl başarabilirsin onu bilemem tabii...
Ben de sadece bir binanın resminigörüp burada çalışacağım demiştim ve kimse bana inanmamıştı..Bazen sadece inanmak başarının sırrı oluyor...

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Mehtapcım, bugünki yazımla ne güzel örtüştü senin yazın :)
Olumlu düşün olmulu olsun. Yazın bir kitap okumuştum secret diye. O kitaptan çok etkilendim. Ve inandım da. Ama sanırım pek başarılı olamadım. Şimdi yeniden deniyorum. Umarım bu sefer olacak Allahın izniyle. Sevgiyle kal.

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

O kadar yorum yazdım uzun uzun gelmedi sanırım yaa :(

Mehtap dedi ki...

Canım bende senin yazını okudum evet.Zaten seni keyifle takip ediyorum.Aynı duyguları paylaşıyoruz.Yazılarını okuduğumda içinde kendimden çok şeyler buluyorum.Ben blog işine yazmayı sevdiğim için başladım.Eskiden çok güzel yazardım.Hikaye,roman,şiir,komposizyonlarım hep pekiyi idi.Ama sanıyorum zamansız başladım blogda yazmaya.yeterince burada duygularımı, düşüncelerimi ifade edmiyorum.kafam karmakarışık ve....

Mehtap dedi ki...

yoğunluk işte.İki küçük çocuk.biri ufaklık kendi çapında hareketli,ötekide tam kıskançlık döneminde ikisi ve artı çalışma hayatı.o nedenle...