İyi akşamlar dilemek istiyorum öncelikle. Birkaç gündür minik kızım rahatsız onunla ilgileniyorum. İlk defa bu kadar ağır hastalandı ve inanılmaz huy değiştirdi. Bana daha bir düştü. Herşeyi inat yapıyor. Bayağı bir zorlandık. Kendisi iki gündür halsiz ve ateşler içinde yatıyor ve beni de yatağa resmen çiviledi. "Anne sen de yanıma yat "diye. İki gündür doğru dürüst birşey yediremedik. Ateşleniyor, ateşini ölçtürmek istemiyor. Üzerini değiştireceğiz ona mızmızlanıyor. İnanılmaz inatçı. İrem bizi bu kadar zorlamamıştı.Doktora da anlattım. O da "eeee! zamane çocukları" diyor. Böyle olunca da iyileşmesi için yapmak istediğimiz şeylere müsaade etmeyince açıkcası endişelenmeye başladım. Çarşamba akşamı gayet iyiydiler. O gün benim de hamaratlığım üzerimdeydi. Deren'im ablası ile CD izlerlerken bende mutfakta ertesi günün yemeklerini (tam üç çeşit) yaptım. Poğaça yaptım. Çocuklar da hallerinden memnundu. Ara boşluklarda onlarla da ilgilendim. Eşim pazar günü KPDS sınavına gireceği için akşamları kursta ve geç geliyor. Eşim geldikten sonra hazırlanıp Deren'i o yatırdı. Uyuttuktan sonra ateşlenmeye başlamış ve sabaha kadar da sürdü. Bütün gece ayaktaydık. Ateşle birlikte iki üç kez de kustu. Sabahta amirimi arayıp durumu bildirip doktora götürdük. O günden beri İki gündür pek nazlı minik kuzum benim. Bütün gün beni de yatağa bağladığı için bugün bütün gün evde akşama kadar pijama ile dolaştım. Öğleden sonra karşı komşumlar kahve içmeye geleceklerini söylemek için kapıyı çaldıklarında beni de o halde görünce "yatıyormuydun" dediler. Bende durumu anlatıp, daha sonra kabul edebileceğimi söyledim. Bazen uyuyamamaktan şikayet ederdim. Eşimde bugün "o uyumak isteyip de uyuyamadığın günlerin acısını çıkardın" diyor. "Deren benimle yatmak istedikçe tadını çıkar" diyor ama bütün günde yatılmıyor ki. Bir de yanına yatırıp, parmağımı gözüme batırıp "anne gözünü kapa" demesi yok mu. Neyse, günümüz iki gündür böyle geçiyor. Şimdi ise eşimi gönderdim yanına. Hiç uyuyacak halim yok doğrusu. İlaçlarını aldığı için şimdi biraz daha iyi. Biraz biraz yemeye de başladı ama nazlılık hali halen devam bebişimin. Şimdi biraz yapmam gereken işlerde var. Yazımı yayınladıktan sonra onları da halletmem lazım.Yarın malüm fırsat olmayabilir yine. Bende sizleri okumaya pazartesi günü işyerimde gelebilirim sanıyorum.
Bu arada çarşamba günü yaptığım enginar dolmasından bahsetmek istedim. Ben yemek türü pek yayınlamıyorum ama istisnai yemeklerden de bahsetmek istiyorum. Enginar da son derece lezzetli ve de sağlıklı bir sebze. Severek yiyoruz biz. Ben pek süslemeye vakit bulamadım ama zaten gece geç saatlerde pişirmişim. Şu görüntüyü almak için hususi bir tabak içine alıp resmini çekmişim. Üzerine de soğuduktan sonra koyacağım dereotunu (yani ertesi gün ) görev tam olsun diye birkaç dal aceleden alıp yıkayıp hemen üzerine yalan yanlış serpiştirmişim. Benim işlerim pratik ve en kolayından olmalı. İnanın resmen zamanla yarışıyorum. Bazen ben bile bu halime şaşırıyorum. Aslında yemek bloğluğu bana göre değilmiş ama yine de dediğim gibi bazı şeyleri de paylaşmak istiyorum. Bu arada mutlaka akşam yemek yapmak zorundayım. Çünkü İrem'i öğlen okuldan bakıcı teyzemiz alıyor, eve getiriyor ve yemeğini yediriyor. Yani evimde yemeklerim hazır olmak zorunda.
Yapılışına Gelince:
Enginarlar temizlendikten sonra limonlu suda bekletilir. Bu arada kuru soğan, bezelye, havuç, patetesten oluşan bir garnitür hazırlanır. Küçük küpçükler halinde. Enginarlar tencereye dizilir. Üzerine garnitürler konur. Bir su bardağına yakın zeytinyağı, bol limonlu severseniz bir limonun suyu, yoksa yarım limon suyu ve bir su bardağı su tencerenin içine konur ve tencerenin üzerine yağlı kağıt kapatılır. Kaynayana kadar harlı ateşte, kaynadıktan sonra kısık ateşte pişirilir ve soğuk olarak servis yapılır. Servisden önce üzerine dereotu da serpiştirilir. Afiyet olsun!..Herkese Sağlık diliyorum!...İyi hafta sonları!..
11 yorum:
İremciğe çok geçmiş olsun Mehtap.. Ama fazla takılmayın, nasılsa geçer, bence de kızınla birlikte tüm gün yatıp sefa yapmanın tadını çıkarmalısın..:) asıl bu fırsat her zaman ele geçmez..:)
ömehtapçım çok geçmiş olsun.nasıl da nazlanıyor bu küçüklr dimi? bizde de var nazlı bir böcek ve aynen ben de esiri oluyorum.öyle galiba minikler.
arkadaşım işin çok zor hem iş,hem ev iki çocuk.tebrik ediyorum seni.
enginarın da nefis olmuş.bizde ailece çok severiz ve şimdi tam mevsimi bol bol yeriz artık.
afiyet olsun ve eline sağlık..
postanızı gönderdim aaps ile.bugün gelmiş olmalı.ama iş yeri tatil olunca artık pazartesi eline geçer.
mehtapçım benim hediye olarak kabul etmeni istiyorum.bana yazdığın o güzel sözler beni çok mutlu etti.biliyorsun öyle kazanma amaçlı değil.keyif alıyorum sadece....
dilerim kızlar sever...
hepinizi öpüyorum...
sevgilerle
Canım çok çok geçmiş olsun. 1 haftadır pek ilgilenemiyorum blogumla.Senin sayfayıda ihmal ettim pardon. Çok yoğunum.Beni mimlediğin konuyuda daha yeni yazabildim. Özür dilerim canım.
Enginar dolması hiç yemedim. Denemek isterim mutlaka yapacağım. Öptüm canım. Sevgiler.
Miniğe geçmiş olsun. Çocukların hastalıklarıda çok yorar anneleri, hem bedenen hem ruhen.
Sanırım ben bunları yazarken sağlığına kavuşmuştur.
Sağlıkla, sevgiyle kalın
Mehtapcım bizde de bir hastalıktır gidiyor.Size de çok geçmiş olsun....
İşlerin ağır ,çalışmak zor ev işleri de cabası zaten.
Sen de kendine iyi bak....
Nefis olmuş enginar,ellerine sağlık..
Bu arada fotoğrafını gördüm çok memnun oldum..Çok hoş hatunsunmuşsun:)
Sevgilerimi yolluyorum...
Sevgili İmgeciğim çok teşekkür ediyorum canım.Haklısın da evde yapılması gereken işler de oluyor,ondan dolayı da tedirgin oldum işte.sevgiler.
Semracığım size de geçmiş olsun canım.Hemde ne nazlı oluyorlar.
Semracığım beni çok mahçup ettin yaa!Çok teşekkür ediyorum canım benim.Bence emek veriyorsun canım.Öyle düşünme lütfen.Kızların seveceğine de eminim semracığım.Ellerine sağlık arkadaşım.Bizde sizi öpüyoruz.sevgilerimizi gönderiyorum.
Sevgili Muhabbet çiçeğim, teşekkür ediyorum canım.Önemli değil canım.Biliyorum ki özel hayatımızda da yoğunluklar olabiliyor.Gönüllerimiz bir olsun canım benim.Enginarı denemeni de tavsiye edrim.öpüyorum arkadaşım.sevgilerimle.
Sevgili Nur abla çok teşekkür ediyorum temennilerinize.Çocukların yorması söz dinletememek.O minik bile öyle inat yapıyor ki,inadını ne yaparsak yapalım mümkün değil kıramıyoruz.Şimdi biraz daha iyi evet.sevgilerimle.
Sevgili Pelin çok teşekkür ediyorum canım.size de çok geçmiş olsun.Beğendiğine sevindim.sevgilerimle.
çok geçmiş olsun. biz de yeni yeni iyileşmeye çalışıyoruz. bu ara herkes hasta. en kötüsü de çocukların huy değiştirmesi. kısa zamanda atlatırsınız umarım...
bu arada mimledim sizi. yeni ve çocuklarımız için faydalı bir konuda. bloguma bi göz atar mısınız? sevgiler..
Yorum Gönder