5 Aralık 2008 Cuma

Hayat Bu!..

Aslında zaman yetmiyor.Zamanımız elverse yapacak o kadar çok şey var ki.Yoğun bir tempoyla hayatımız akıp gidiyor.Bizse yapmak isteyip de yapamadıklarımızı erteleyip duruyoruz.Sanki yarına dair garantimiz varmış gibi.Hayat böyle işte.İnsan hayatında birçok şeyi ertelemekte ve arkasına baktığında bomboş bir hayat görmekte.Aslında hayatını dolu dolu yaşayan birçok insanın da arkasına baktığında gerçekleştiremediği birçok şeyleri vardır...
Neyse canım, bu hayatın cilvesi işte.Bu kadar sorun etmemek lazım.Biz elimizden geleni yapalım.Hayata sımsıkı sarılıp, elimizdeki imkanlarımızla mutlu ve huzurlu,sağlıklı, verimli bir yaşam sürdürelim.Pozitif olalım.Karamsar, umutsuz olmayalım.Şükretmesini bilelim, öyle değil mi ama?..
Bugün ben bu duygular içindeyken,arkadaşım okuduğu bir kitaptan bana tam da benim yukarıdaki duygularıma tercüme olacak şeyler okudu.Bunu da paylaşmak istiyorum.
Eflatun'a iki soru sormuşlar.
Birincisi; "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?"
Eflatun tek tek sıralamış:
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.Ne var ki çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar.Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.
Sıra gelmiş ikinci soruya;"Peki sen ne öneriyorsun?"
Bilge yine sıralamış:
Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın!Yapılması gereken tek şey,sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.
Önemli olan;hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.

10 yorum:

Cocukla Cocuk dedi ki...

Eflatun ne güzel özetlemiş, hepsi doğru. Sadece yaş ilerledikçe sanırım kendini etrafa sevdirme güdün azalıyor. kulağımıza küpe olsun bayram öncesi, teşekkürler paylaşım için.

Primarima dedi ki...

"Ne var ki çocukluklarını özlerler."
İşte tamda bu moddayım ben çok özledim çocukluğumu oysaki nasılda büyümek için can atardım dedim içimden.

LoLa dedi ki...

çok etkileyici yazı gerçekten yetinmiyoruz insanoğlu olarak maalesef mutlu da olamıyoruz bu nedenle...

Flame dedi ki...

İyi bayramlar canım.

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Çok beğendim yazıyı.
''Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.''
Ne kadarda doğru değilmi.
Sevgiyle kal canım. iyi bayramlar. Çok öptüm.

Adsız dedi ki...

Canım Mehtap'm seni özellikle arayarak kutlamak isterdim.Eşinle güzel Bebeklerinle sağlık ve sıhhatle geçicek nice güzel bayramlarınız olsun.Çook öpüyorum.

Unknown dedi ki...

Ya gerçekten de öyle ama zaman adeta koşarak ilerliyor, inan çoğu şeyi yapmaya fırsatım kalmıyo benim de, hele de böyle kısa kış günlerinde :) Yapacak bişi bulamayıp da sıkılanlara hayret ediyorum inan ya.

Sevgiler

zuzuların annesi dedi ki...

Harika bir yazı...Ne dün ne yarın,gerçekten en önemlisi bugün...Çok teşekkürler:))

ELİF dedi ki...

eflatun ne güzel anlatmış.
anlamak isteyene..
bazen o kadar karamsar oluyoruz ki.
başucumuzda duran güzel şeylerın farkına varmıyoruz.
Zaman koşar adım ilerliyor ellerimizden ve saçlarımızın beyaza dönen hallerınden anlıyoruz.
sevgılerle...
yazın çok güzeldi

Mehtap dedi ki...

Arkadaşlar,gerçektende elimizdeki güzelliklerle mutlu olmayı ve yetinmeyi bilmeliyiz.En başta sağlığımız ve huzurumuz bize en güzel armağan.Önceki yıllarda bir reklam sloganı benim çok hoşuma giderdi."Evdeki Huzur,Mutluluk budur" diye.