27 Ekim 2008 Pazartesi

Y A S A K L A N I (AYRILI) Y O R U M...

Bloggerların kapanması benim canımı oldukça sıktı ve beni bu işten soğuttu.Bence çok gereksiz ve anlamsız bir karar.Craft Woman ın da dediği gibi bir kişi yüzünden bütün sınıf cezalandırılamaz.Bunu kesinlikle kabul edemiyorum.Oysa bizler burada çok şeyleri paylaşıyorduk.Birbirimizden çok şeyler öğreniyorduk.Kendimizi burada ifade ediyorduk, dostluklar ediniyorduk, yediğimiz,içtiğimiz,gezdiğimiz, öğrendiğimiz, emeğimiz,bildiklerimiz ne bileyim her şeyi ama herşeyi tamamen iyi niyetle paylaşıp mutlu oluyorduk.Ayrıca çok da emekler verdik.Yeri geldi bunun için uykusuz kaldık.İleriye dönük planlarımızın içinde de bu blog yazma işi bizi mutlu ediyordu.Mesela çocuklarım için oluşturmuş olduğum bloğu çocuklarımın ileride okuyabileceği, takip edebileceği ve bundan mutluluk duyabileceği günlük olarak düşünmüştüm.Ama şimdi bütün şevkim ve yazma isteğim yok oldu.Bunca emek hazırlayıp da kendi masumca yazılmış, hazırlanmış emeğimizin elimizden alınmasına diyecek hiçbirşey bulamıyorum.Benim özelim, benim hayatım, benim yazma ve paylaşma özgürlüğüme yasak getirildiğini düşünüyorum.Bir daha yazmak da istemiyorum.Bu yasakçı zihniyet var olduğu sürece bunun arkası gelecektir.Gerek burada olsun.Gerekse diğer bloklarda olacaktır.Benim tuttuğum günlüğümün elimden alındığını düşünüyorum.

15 yorum:

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Mehtap,
Üçgün bloğu bıraktım döndüğümde büyük süpriz!
Lütfen!
pes etme yok, bekleyeceğiz, tamam şimdilik kaçak falan idare ediyoruz, aslında benim de hiç hoşuma gitmiyor.
Yeni blog açma yerleri var ama ben kıyımı bırakıp gitmek istemiyorum ve bekliyorum. Biz çok büyük bir aile olmuştuk. Yazılarımızla dertleşiyor, yorumlarımızla konuşuyorduk.
Öyle alışmıştım ki bloğuma seninde dediğin gibi paylaşımdı ve benim amacım ileriye torunlarıma bir mirasdı, Elimden aldılar(mı) hayır geri alacağımıza eminim.
Sevgiler...

fnaksu@gmail.com

siminya dedi ki...

mehtap açıldı hadi yaz yeniden :)

Bendeniz.. dedi ki...

geri alamasak başka yere aktarıp(hatta aktardık biz kaybolmaması adına) orda devam ederdik.
ama anladım ki pamukipliğine bağlıyız ve nereye saklarsak saklayalım bulup yırtabilicekler defterlerimizi:((
ya kendi alan adımızı alıcaz(onu bile bloggerdan değil)
ya da al benden de o kadar diyorum.
yazasım gelmiyo buraya:((

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Canım sonuna kadar katılıyorum. Burdaki paylaşımları kaybettik diye çok üzüldüm ki yeniden kavuştuk blogumuza. Nasılda soğmuştum bende senin gibi herşeyden.Neyse birdaha olmaz umarım. Çok öptüm.

pelince dedi ki...

Mehtapcım bir daha yaşamayız inşallah...

Sevgiler..

Gökkuşağının Rengi dedi ki...

Çok haklısın bu konuda.Umarım bir daha böyle bir durum yaşamayız.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Mehtap,
Cumhuriyet Bayramını kutlarım.
Bilgisayarım hasta, buraya bile gelirken kaç çit atladım.
Yorumlarımı da maillerden okuyorum, oradan sesini duydum çok sevindim.
Sevgiler ve iyi geceler...

Adsız dedi ki...

Meleğim sıkıntın geçti inşallah...blogun açıldı artık.
Güzel yazılarını bekliyoruz.

Imge dedi ki...

Mehtap selam,

İsyan duyguları içinde olduğunu anlayabiliyorum (çok tanıdık geldi), ama vazgeçmeni kabul edemiyorum (benim neyimeyse!)

Bence "demek böyle bir düzendeyiz, o zaman ne yaparlarsa yapsınlar, bekleyelim geçer" demek yerine, kesinlikle doğru bildiğimizi yapma zamanıdır. Hiçbir şey şevkimizi, moralimizi, isteğimizi yok etmemeli... (İsteğimizin de özgür düşünce paylaşımı olduğu düşünülürse, ne kadar radikal olduğumuz anlaşılacaktır!!)

Internet'te de görmüş olabilirsin: "Cumhuriyet'i böyle kazandık!" maillerinde görünen o pejmurde kılıklı, ekonomik ya da siyasi güç ve moral yoksunu halk, yalnızca Atatürk'e duydukları inanç ve güven sayesinde mucizeler yaratmış. Bizler kat kat fazlasını yapabiliriz.

En başta bu tarz yıldırma politikalarına prim vermediğini görmek için seni yeniden sahnelere davet ediyoruz.:)

Eee, hadi ama, bekliyoruz..:)

Unknown dedi ki...

Kaç defadır yazıyorum, belki 3. olcak bu, inşallah yollamayı başarırım bu defa.

Canım benim sıkma canını ya, ben de sıkıldım hatta belki de ilk 2 yazdığım ama eline geçmeyen yorumlarım negatifti, inşallah eline geçmez, çünkü ben artık yazmamız gerektiğini düşünüyorum. Madem ki yazmayı seviyoruz, yazıcaz yani. Sen istersen nasıl yapıldığını öğren, blogunu yedekle, ne olur ne olmaz diye wordpresse de at bi tane dursun, Pandora öyle yaptı mesela, Birikim'in de var. Ben vakit bulur bulmaz yapacağım. Eşeğini sağlam kazığa bağla demişler, bence güzel bir söz, öyle yapmak gerekir, eşeği salıvermekten ziyade... Lütfen yaa gel hadi (cananhanım)

Mehtap dedi ki...

Arkadaşlar, ilginiz ve samimiyetiniz için çok teşekkür ediyorum.Aslında bu yazıyı o an ki ruh halimle yazmıştım.Bende sizleri çok seviyorum inan ki.Sizlerle olmak,sizi okumak ve sizin tarafınızdan okunmak benide mutlu ediyor.İnşaallah yazacağım.Şu sıralar müsait olamadım.Şimdi küçük kızım komşudaydı,geldi onunla ilgilenmem gerek olduğu için toparlayamıyorum.En kısa zamanda görüşmek üzere.Hepinizi çok seviyorum.Fırsat buldukça kendi bloğum üzerinizden sizleri okumaya çalıştım.Sevgilerimle.

Cocukla Cocuk dedi ki...

yazıyı okuyunca üzüldük, sonuna kadar haklısın gerçi ama yine de yazmaktan vazgeçmeni istemeyiz. Sonra yorumlardan yazacağını öğrendiğimize sevindik, bekliyoruz

[ fiкяiмiи iиcє güℓü ] dedi ki...

Hayatım, burası bizim evimiz gibi oldu. Üstelik dost yürekli bir sürü de komşumuz var. Aynı şeyi düşündüm seninle. Fakat bırakıp kaçmak istemedim. Yazmak dediğin her yerde yapılabilir, lakin böyle dostları, güzel paylaşımları bir daha yakalayabilir miyiz bilmiyorum. Gel etme. Terk etme evini barkını. Öperim çok...

Adsız dedi ki...

Canım benim yasaklar kalktı gelsene yazsana nerdesin bırakma ama :((

Unknown dedi ki...

Evet? :)