Tatilden döndüm.Daha önce tatil anılarımdan bahsetmiştim.Tatilim devam ettiği için devamını da daha sonra yazacağımı belirtmiştim.Şimdilik onlar hakkında yazmak içimden gelmiyor.Çünkü çok fazla resim, anlatılacak şeyler var.Biraz da zaman ayırmak gerekiyor.Doğrusu o kadar zamanda ayıramıyorum.Neyse ileri ki zamanlar da
kaldığım yerden devam....yazısı gelebilir.
Şimdi içimden geldiği gibi yazmak istiyorum.İşe başladım.Evde herşey eskisi gibi.Kısacası hayatımız ev hanımlığı, annelik, iş kadınlığı arasında gidip geliyor.Haa! bu arada bir de kendi çapında yazarlık da eklendi.
Aslında zaman yetmiyor.Zamanımız elverse yapacak o kadar çok şey var ki.Yoğun bir tempoyla hayatımız akıp gidiyor.Bizse yapmak isteyip de yapamadıklarımızı erteleyip duruyoruz.Sanki yarına dair garantimiz varmış gibi.Hayat böyle işte.İnsan hayatında birçok şeyi ertelemekte ve arkasına baktığında bomboş bir hayat görmekte.Aslında hayatını dolu dolu yaşayan birçok insanın da arkasına baktığında gerçekleştiremediği birçok şeyleri vardır...
Neyse canım, bu hayatın cilvesi işte.Bu kadar sorun etmemek lazım.Biz elimizden geleni yapalım.Hayata sımsıkı sarılıp, elimizdeki imkanlarımızla mutlu ve huzurlu,sağlıklı, verimli bir yaşam sürdürelim.Pozitif olalım.Karamsar, umutsuz olmayalım.Şükretmesini bilelim, öyle değil mi ama?..
Bugün ben bu duygular içindeyken,arkadaşım okuduğu bir kitaptan bana tam da benim yukarıdaki duygularıma tercüme olacak şeyler okudu.Bunu da paylaşmak istiyorum.
Eflatun'a iki soru sormuşlar.
Birincisi; "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?"
Eflatun tek tek sıralamış:
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.Ne var ki çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar.Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.
Sıra gelmiş ikinci soruya;"Peki sen ne öneriyorsun?"
Bilge yine sıralamış:
Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın!Yapılması gereken tek şey,sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.
Önemli olan;hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.
Bugün çocuklarımız için değişiklik olacağını ve hayvanları daha iyi tanımaları görmeleri adına iyi olacağını düşünerek hayvanat bahçesine götürdük.İremciğim daha önceleri de gitmişti ama yaşı daha küçüktü.Öncelikle akvaryum balıklarını gezdik.Bayağı büyüktüler.
Bu da kral aslan.Krallar gibi oturmuş çevresiyle hiç alakalı değildi.Kendisine özgü şöyle bir kükremesini arzu ederdim ama olmadı.
Bu da zebra.Pijamalı zebra derdik biz buna.
Fayton gezileri de yapılıyor hayvanat bahçesinin içinde.Ben yine de bu sefer hayvanat bahçesinden haz alamadım.Çünkü hayvanların bakımı yeterince yapılmıyor mu ne bayağı bir kötü kokular geliyordu çevreden.Bu yüzden bazı hayvanları yakından görmek için fazla yaklaşamadık.Bazı hayvanlar yerlerinde yoktu.Mesela fil.Belkide hayvan öldü.Yerine yenisini getirtemediler.Maymunların, aslanların,kaplanların,köpeklerin...sayılarında da azalma vardı.
Biz gitmeyeli biraz değişikliklerde olmuş tabii.Mesela bu ayılar önceden kafeste idiler.Şimdi ise açık alanda ancak böyle derin bir hendek koymuşlar insanlarla hayvanların arasına.
Ayılar da maymunlar gibi çok eğlenceli hayvanlar.İnsanlar yiyecek birşeyler ata ata alıştırmışlar.Mesela fındık atıyorlar,iki ayak üzerine dikilip ağzını açıyor ve ıskalamadan o fındığı ağzıyla kapıveriyor.
Bu da maymunların en büyüğü.Bu hayvancıkta insanlardan yiyecek birşeyler almaya alışmış.İki elini uzatıp yiyecek istiyor.Bir tanesi paketiyle cipsi attı.Onu bir güzel paketten çıkarıp çıkarıp yedi ve paketin sonunu da ağzına döktü.Daha zonrada şakrabanlıklar yaptı.
Duruşları,oturuşları,hareketleri ile insan gibi davranıyorlar.
Bu zavallımda resim çektirmekten pek hoşlanmıyor anlaşılan.Biz ve diğer ziyaretçiler resmini çekmek isterken yüzünü bu şekilde sakladı.Ne yaptıysak yüzünü göstermedi.
